woensdag, 6 april, 2005, 12:09
Eens beginnen toch je kleren een beetje op te raken en mensen je na te kijken op straat. Dan moet je toch eens gaan wassen. Eerste uitdaging hier is het uitzoeken van het juiste wasmiddel in de supermarkt. Mijn Chinees is niet goed genoeg om een zak waspoeder van bakmeel te onderscheiden. Gelukkig zijn er hier ook de herkenbare logo’s van Omo en Ariel. De tweede keuze is wat moeilijker. Mijn boekje ‘Chinees voor op reis’ bevat geen vertaling voor het woord ‘bleekmiddel’, dus kijk je naar de plaatjes op de zak en kijkt of er gekleurde kleding of witte kleding op staat. Uiteindelijk kom ik thuis met een pak voor bonte en een pak voor witte was. Ik ben er denk je, maar nee. Nu moet je nog de wasmachine aanzetten. In het plaatje kan je zien hoe makkelijk het is om het juiste programma in te stellen. Op de gok dan maar.
Lastig zulke apparaten. Wat zou jij gokken ?
Terwijl de wasmachine haar werk doet, besluiten Markus en ik maar weer eens naar de gym te gaan om wat calorien te verstoken. Het goede eten begint zich toch langzaam rond de middel te verzamelen. Ik ben een beetje jaloers op die Chinezen die drie keer per dag warm en veel eten, maar toch niet dik schijnen te worden. Dat gen die je spleetoogjes geeft, schijnt je in ieder geval ook slank te houden.
Na de gym is de wasmachine nog steeds druk. Met drogen nu weliswaar. Als hij klaar is blijkt het nog vochtig en zal ik toch de was moeten uithangen. Ach ja, het leven begint zijn gangetje hier te krijgen.
[ reactie toevoegen ] | permalink |
( 3 / 4596 )dinsdag, 5 april, 2005, 12:03
Er is zoveel te doen wanneer je bezig bent een bedrijf op te bouwen. Bergen met werk voor je neus belemmeren zicht op de toekomst. Alles gaat ad-hoc. Maar goed dat je weet dat er eens een moment komt dat alles draait en zijn gangetje gaat. Dat pept je weer op.
Mijn paspoort is nog steeds bij GIC die voor de verblijfs en werkvergunning zorgt. Toch moet je een persoonsbewijs hebben als je gaat reizen binnen China. Vandaag kreeg ik dus een ‘tijdelijk’ passport. Een dun velletje met enige niet te ontcijferen Chinese tekens en je foto eraan geniet. Ben benieuwd of dit overtuigend genoeg is om in Beijing te geraken.
Bij business horen ook business kaartjes. Hier in China hebben ze twee kanten. Een in Engels en een in Chinees. Mijn Chinese naam ziet er raar uit en is eigenlijk een officiele achternaam van de ongeveer 100 Chinese achternamen die er zijn, die een beetje klink als mijn naam. Probleem is echter dat mijn naam 2 lettergrepen heeft en een Chinese achternaam altijd maar 1. Dus kiezen we wat dichtbij komt en klinkt als ‘Ai’. De voornaam kan 1 of 2 lettergrepen zijn en het meest in de buurt komt met Chinese karakters is ‘Paolo’. Dus mijn naam klinkt als Ai Paolo.
Mijn visitekaartje in Chinees
Mooi vandaag is dat mijn website werkt en ik kan zelfs inloggen en aanpassen. Nu moet ik nog wat gaan schrijven. Ook het balkje bovenin hoort een mooi plaatje te zijn in plaats van een blauw balkje. Gelukkig helpt Rick me met het opzetten. En hopelijk genieten jullie van het resultaat.
[ 1 reactie ] ( 35 keer bekeken ) | permalink |
( 3 / 4467 )maandag, 4 april, 2005, 17:47
Hoi Paul!Ik hoop dat dit voldoet aan wat je wilt.. kijk maar even of alles lukt of dat er toch nog dingen veranderd moeten worden. Maar voorlopig lijkt het te werken en kun je beginnen!
Even testen of dit bewerken wil lukken..
Succes, ben benieuwd naar je verhalen,
Rick
[ reactie toevoegen ] | permalink |
( 3 / 4347 )maandag, 4 april, 2005, 12:00
Gewone werkdag vandaag met als hoogtepunt het installeren van skype op mijn computer. Dit maakt het mogelijk om gratis met andere mensen te praten die ook skype op hun computer hebben. Kan ik lekker lang babbelen met kollega’s in Europa of met mijn broer Rick.
Klein kerkje in verhouding met duivels gebouw
Ook kreeg ik een emailtje van Knut Foerland met wie ik jaren geleden samengewerkt hebt op de universiteit in Delft. Hij was voor enige tijd mijn kantoorgenoot daar en werkt nu voor een Noors semiconductor product en IP bedrijf. Grappig hoe hij bij toeval mijn website vond en weer eens contact op nam.
[ reactie toevoegen ] | permalink |
( 3 / 4472 )zondag, 3 april, 2005, 13:02
Het plan vandaag is om de metro eens te proberen richting het centrum van Shanghai. Met metro lijn 2 kunnen we vlak voor de deur instappen en in Renmin Park (People’s Park) uitstappen. Dat doen we dan ook.
De metro en metrostations zijn modern, schoon en vol met mensen. Zelfs op een zondag schijnen veel Chinezen te moeten verkassen. Bij het loket gaat het snel totdat wij een kaartje willen kopen. Ik verstond dat ik voor ons beide 4 yuan (= 40 eurocent) moest betalen, maar dat geloofde ik niet echt. Ik gaf haar 10 yuan en kreeg inderdaad er 6 terug. Beneden op het perron hoefden we niet lang te wachten en het wachten werd zelfs comfortable gemaakt door een televisiescherm boven de rails met, jawel, Europees voetbal.
Als je staat te wachten hoef je je niet te vervelen
Het Renmin Park is redelijk groot en er lopen op deze mooie dag veel mensen te kuieren in de zon. Er lopen hier ook echt veel meiden rond zoals je ze in Manga strips tegenkomt. Lange kousen, kort rokje en twee kwikjes in het haar. Ze maken het ervaren van de natuur in het park compleet.
Richting oost is de belangrijkste winkelstraat van Shanghai, Nanjing Lu, genoemd naar de stad vlak in de buurt van Shanghai. Nan = zuid en Jing = hoofdstad. Dus ‘Zuidelijke Hoofdstad’. Nu betekent Bei, noord. Dus je kan zelf wel begrijpen wat Beijing betekend.
De straat is vol met mensen die gelukkig bij het oversteken van een kruispunt geholpen worden door maar liefst 4 ‘traffic assistants’ die gewapend met uniform en fluit alles in gereel proberen te houden. Toch handig als ongeschoolde mensen wat doen in plaats van thuis te zitten.
Massa die oversteekt onder toeziend oog
Via de Nanjing Lu lopen we naar de Bund. We verwonderen ons nog over de rij mensen die voor de Pizza Hut staan. Hier is de Pizza Hut een high end restaurant. Echter de MacDonalds en Kentucky Fried Pigeon kunnen op minder belangstelling rekenen. Dus helemaal ontdaan van goede smaak zijn die Chinezen niet.
De Bund is de kade van de Huangpu rivier is, wat een zijrivier van de Changjiang rivier in de Yangtse rivierdelta is. Ja, het is hier nogal waterig. Het word ook genoemd Shanghai (Shang = op, Hai = zee). Plaatjes vanaf de Bund zijn erg bekend met de Pearl Tower (die rare bollen toren) televisiemast en de Jinmao Tower (die hele hoge puntige).
Langs de Bund lopen we naar zuid waar we weer de stad ingaan. Dit is de oude stad met Yuyuan Park, oude huisjes, tempeltjes en smalle straatjes. Hier duiken we een CD/DVD winkeltje in om vervolgens met een CD van She naarbuiten te komen. Dit is ongeveer de Chinese ‘Luv’ of K3 met drie meiden die op eigen wijze bekende nummers coveren en ook eigen Chinese liedjes ten gehore brengen.
Uitzicht op Pudong vanaf de Bund
Allerlei kleine winkeltjes zijn er te vinden, zoals een kostuumwinkel waar je 300 yuan (= 30 euro) voor een pak betaalt. Misschien valt ie na een weinig keer dragen al uit elkaar, maar je kan er dan ook 10 voor kopen voor hetzelfde geld als in Europa. Markus koopt nog een ‘geld-kat’. Dit is een gouden kat die met automatisch zijn poot wuift. Volgens Chinese leer trek de kat op die manier geld aan. Elke winkel heeft er wel ergens staan. Later blijkt het een kat in de zak, want hoe we de batterij er ook in proberen, de kat houd zijn poot stijf.
Na wat verder wandelen komen we op de Huaihai Zhong Lu (Zhong = centraal) aan. Dit is het gebied met veel barretjes, clubs, restaurantjes, etc. En wordt vaak door expats bezocht. We duiken even een Starbucks coffeeshop (nee niet zo een) in en dringen een bakkie koffie voordat we een taxi naar huis pikken.
Gezicht vanuit Renmin Park naar een kopie van Sears Tower
’s Avonds gaan we dan eindelijk eens dat stappen uitvoeren. We besluiten naar een overbekende ierse pub O’Malley’s te gaan. We weten dat het ergens in de buurt van de kruising Huaihai Lu / Changshu Lu is en dirigeren de taxi chauffeur in die richting. Op de kruising ontmoeten we een European die we om de weg vragen en hij wappert wat met zijn handen in zuidelijke richting. Okay dan maar. Na een kort zoektocht middels de spiraal methode vinden we uiteindelijk O’Malleys.
Een leuk cafe met tuin en voornamelijk Westerse mensen van welke ook nog hoofdzakelijk Europeanen. Een groepje expats met gitaar verzorgen de muziek en de bediening voor het bier. In bijna alle cafe’s hier is Heineken een veelgedronken bier en ook hier is het verkrijgbaar. Maar er zijn natuurlijk veel lekkerdere Ierse en Engelse bieren te krijgen. Ik drink in Nederland bijna nooit Heineken. Geen reden om er hier mee te beginnen. Na een gezellige babbel over alles en nog wat is het tijd om naar het apartement te gaan. Morgen is weer een werkdag.
[ reactie toevoegen ] | permalink |
( 3 / 4440 )Back Next
