Xi'an (17.04.06) 
maandag, 17 april, 2006, 08:56
We hebben pas 's middags een afspraak op de universiteit van Xi'an, dus 's morgens nemen we het er maar een beetje van. Lekker uitslapen en rond lunch komen we weer bij elkaar om gezamelijk te eten en richting de universiteit te vertrekken. Omdat we ook nog wat tijd willen hebben om Chengdu te bekijken, besluiten we de tickets voor de volgende morgen om te zetten naar vanavond, zodat we dinsdag morgen nog wat tijd hebben.

De afdeling van de universiteit maakt niet veel indruk. Oude technologie, weinig active studenten en een enkel Chinees sprekende staf. Maar goed, het kan niet altijd meevallen. Onze gastheren willen graag met ons dineren, maar omdat we vroeg in de avond het vliegtuig moeten pakken, besluiten we naar een authentiek theehuis te gaan.


Langdradig ritueel in een oude stijl ingericht theehuis

De theehuis is in het centrum van Xi'an in een leuke wijk. Een vriendelijke gastvrouw gaat ons in detail uitleggen hoe de traditionele theeceremonie werkt. Eerst gaat er heet water in de theepot, wat enkel dient om de theepot op te warmen. Het wordt er gewoon weer uitgegooid. Dan de thee in de theepot en heet water erop. De eerste keer, de thee is niet goed en moet niet gedronken worden. Wordt dus ook weer weggegooid. De tweede keer heet water erop en de thee is iets beter, maar niet goed genoeg om te drinken. Het wordt enkel gebruikt om de kopjes op te warmen.

Bij de derde keer, de thee is goed genoeg en wordt in kopjes gedaan. Bij elk kopje is een schoteltje met dezelfde inhoud en de bedoeling is dat het schoteltje op het kopje gaat, je draait het geheel om zonder te morsen en dan til je het kopje op. Vervolgens drink je het schoteltje al slurpend leeg. De thee kan tot 7 a 8 keer hergebruikt worden, maar wordt vervolgens gewoon in de kopjes geschonken. Het hele ritueel lijkt wat omslachtig en dat is het ook. Maar ja, als je jezelf de hele dag bezig moet houden. Ik denk dat het Hollandse ritueel om koffie te zetten hier nogal bleekjes bij afsteekt.


In China zijn geen homo-bars, maar wel hot-pot restaurants

In Chengdu aangekomen gaan we op zoek naar een restaurant. Chengdu ligt in de Sichuan provincie die bekend staat om zijn zeer hete gerechten. Onze keuze valt op een hotpot (Huoguo) restaurant waar we kiezen voor een hotpot met een heet en niet heet gedeelte. Het hete gedeelte is bloedrood en er drijft een hele laag pepertjes in. Zeker niet voor de beginners. Het leuke van Huoguo is dat je rauw vlees en groenten krijgt, die je zelf in de kokende pot kan garen. Erg lekker en zelfs de scherpe soep is goed te gebruiken, mits je het eten na het garen even door de olie haalt. Dit verwijdert het ergste van de pepersappen. Grappig is dat onze Chinese vrienden meer moeite blijken te hebben van het scherpe eten dan Peter en ik. Een gezellig slot van een geslaagde dag.

[ reactie toevoegen ]   |  permalink  |   ( 3 / 5238 )
Xi'an (16.04.06) 
zondag, 16 april, 2006, 13:27
Na vroeg opstaan en een goede vlucht van Beijing naar Xi'an is het allereerst tijd voor een goede lunch. Vandaag is het zondag en we hebben geen afspraak tot maandag, dus kunnen we op ons gemak Xi'an verkennen. Xi'an is een erg oude stad met een lange keizerlijke geschiedenis. Rond en in de stad zijn vele bezienswaardigheden te vinden en toeristen komen er dan ook in bosjes. We eten natuurlijk wat lokale gerechten welke een soort van shoarma broodjes zijn en natuurlijk de bijbehorende gegrilde schaap.


De ridders van de ronde tafel zijn gereed om te lunchen

We besluiten om het gebied aan de westzijde van Xi'an te gaan bekijken daar ook de wereldberoemde terracotta legers zich daar bevinden. Met een geregeld busje gaan we op pad en zoeven over de matige kwaliteit wegen richting de badhuizen van de schone dame. Dit is een complex met prachtige tuinen en badhuizen rond een plein met een wit (topless) beeld van de mooiste vrouw uit de Chinese geschiedenis. Al deze badhuizen zijn ter ere van haar gebouwd en maken gebruik van het lauwwarme bronwater wat daar uit de bergen sijpelt. Tegenwoordig zijn de baden lege stenen bakken die niet meer als zodanig gebruikt worden. Toch interessant om te zien.


Het is even timmeren en tuinieren, maar dan heb je ook wat

Natuurlijk was dit enkel een opwarmertje voor de grootste attractie van vandaag: de terracotta legers. Deze duizenden strijders zijn te vinden in een gebied van ongeveer 10 vierkante kilometer. Ze zijn pas in de zeventiger jaere ontdekt door een boer met de naam Yang, die een waterput wou graven. Vele zijn opgegraven, maar het bleek dat bepaalde mossen op de soldaten begonnen te groeien en ze ook aantasten. Daarom is een groot deel van de soldaten met de mosinfectie weer onder aarde bedolven ter bescherming. Grappig is ook dat ze grijs zijn wanneer ze opgegraven worden en dat ze door de lucht langzaam roze worden.


Sorry meneer, dit zijn niet de rijen voor de loketten.

Deze jongens staan dus achterelkaar opgesteld in gangen met aardwallen ertussen. De gangen werden overdekt door boomstammen en daarna door een dikke laag zand begraven. Helaas zijn er tijdens de boerenoorlog vele gangen ingestort en zijn vele soldaten in stukken gevallen. Gelukkig is er een groot team deskundigen van Ravensburger dag in dag uit bezig de strijders weer in elkaar te puzzelen.

Ook zijn er paarden en rijtuigen te vinden tussen het vele voetvolk. Elke soldaat is verschillend en is getekend met de naam van de makers. Indien de kwaliteit niet goed was, werd de betreffende familie om het leven gebracht. Dus denk er om dat de kwaliteit goed is. Misschien werkt dit ook voor het maken van chips.


Als je goed kijkt kan je ook een asbakje vinden van een beginner

Het geheel is tegenwoordig overdekt met een grote hal om het te beschermen van weer en wind. Daar het een grote toeristische attractie blijkt, Zijn er natuurlijk allerlei fondsen te vinden om dit te betalen. Het zou me niet eens verbazen als de Chinezen deze gasten zelf in de vijftiger jaren begraven hebben om ze vervolgens in de zestiger jaren weer op te graven als enorme vondst. Dat niemand wist van het bestaan van deze graven met enorme terracotta legers werd afgedaan met de oude gewoonte om eenieder die meegewerkt heeft aan het maken van een gravencomplex, ook mee te begraven. Zo zou er dus niemand meer zijn die ervan af wist. Dit natuurlijk om grafschennis te voorkomen. Ook was er voor dit doel in de graven een lange gracht vol giftig kwik ingebouwd. Waar ze in die tijd dat vandaan haalden mag joost weten. Om zo'n gracht te vullen moet je behoorlijk wat thermometers leeg tikken.


We waggelen zo in ganzepas over het ganze plein naar de gans pagoda

's Avonds blijven we in de stad en slenteren wat rond in het centrum over het grote plein met de Gans Pagoda. Ervoor ligt een grote waterloop die van tijd tot tijd aangezet wordt en een mooi waterballet laat zien. Verder is het plein redelijk modern met vele winkels en natuurlijk de typisch Chinese restaurants als KFC, McDonalds, Starbucks, etc. Xi'an is een mooie stad en na een dag hebben we eigenlijk nog maar een heel klein gedeelte gezien. Zeker de moeite waard om hier nog eens terug te komen.

[ reactie toevoegen ]   |  permalink  |   ( 3 / 5078 )
Beijing (15.04.06) 
zaterdag, 15 april, 2006, 12:34
Dit weekend staat in het teken van bezoekjes aan diverse belangrijke universiteiten in China. Eerst gaan we naar Beijing en dit keer niet naar de Qinghua universiteit, want daar zijn we al vaker geweest. We zijn vrijdag vertrokken en overnachten in een hotel om op tijd in de morgen te kunnen starten. 's Morgens staat de universiteit voor Post en Telecommunicatie op het program en 's middags bezoeken we het Microelectronica Laboratorium. Het belangrijkste doel is wat kontakten te leggen met de academische wereld in China en te bepalen of er gemeenschappelijke interessen zijn. We worden op deze toch vergezeld door twee vrienden van de Jiaotong universiteit. Beide professoren gaan zich inzetten voor de joint-lab die we binnenkort gaan openen.


Oude muren met kantelen. Peter probeert een plaatje te schieten zonder te kantelen.

Omdat we rond vieren klaar zijn, is er nog tijd voor een bezoekje aan het Zomerpaleis. Het is een groots opgezette tuin rond een door mensenhanden gegraven meer. Het geheel is gebouwd door een strenge regentesse uit een van de oude dynastien. Ze had al eerder een groot paleizencomplex laten bouwen, maar dat werd vernietigd door de Engelsen en Fransen. Het Zomerpaleis is gelukkig bewaard gebleven.


Vanaf de kantelen is inderdaad een mooi plaatje van het meer met Beijng op de achtergrond.

De basis is natuurlijk weer een heuvel aan de noordkant en water aan de zuidkant volgens de Fengshui (wind-water) principes. Het weer is prachtig en het is gelukkig niet te druk. Wandelen door de oude paleizen is dan een prachtige bezigheid. Boven op de heuvel heb je een prachtig uitzicht op het meer en ook kan je de kontouren van Beijing in de verte zien liggen.


Langs het water is een smalle wandelpromonade waar toeristen zich overheen wringen.

's Avonds na het eten besluiten we wat nachtleven op te zoeken. We eindigen in een soort nachtclub waar je voor 60 yuan naar binnen kan en er de een na de andere wervelende show gegeven wordt. Van zang en dans tot acrobatiek en komedie. Helaas wordt er erg streng gelet op camera's en het is dan ook niet mogelijk om foto's te nemen. Rond twaalf begint een soort van miss verkiezing waarbij ongeveer 100 meisjes deelnemen. Hoewel dit natuurlijk erg interessant is, besluiten we halverwege maar weer eens terug naar het hotel te gaan. We moeten vroeg op om op tijd in het vliegtuig naar Xi'an te zitten.

[ reactie toevoegen ]   |  permalink  |   ( 3 / 3484 )
Lufeng (17.02.06) 
vrijdag, 17 februari, 2006, 10:44
Uiteindelijk is het toch zover, de Lufeng (Landwind) auto is gearriveerd. Het is het Chinese wonder van de weg dat de door de TUV als gevaarlijk speelgoed bestempeld is. Eindelijk kan ik me door wind en regen toch comfortabel door Shanghai begeven. Ik kan de wegen hier niet onveilig maken, wat dat is de taak van de taxi-chauffeurs en dat doen ze goed.


Ziet er van voren behoorlijk modern uit

Deze 2.8 Turbo Diesel van indrukwekkend formaat moet de oppertunistische Chinese weggebruikers uit de weg houden zodat ik ongestoord over wegen kan scheuren. Nou ja, scheuren. Het gevaarte trek niet bijzonder snel op en heeft een maximum snelheid van 140 km per uur. Verder is ondanks de aluminium velgen, de vering ver van comfortabel en heeft het stuur een speling van een halve cirkel. Ook springt de airco naar de meest vreemde modes en temperaturen en de luidspeakers van de radio kan je met een ipod nog opblazen. Maar goed, voor 10.000 euro kan je niet te veel verwachten. Als we de 'Babe-Magnet' nog verder inspecteren, blijkt de achterruitwisser al niet meer te werken. Ik ben erg benieuwd wanneer ik voor het eerst langs de weg kom te staan.


De achterkant ziet er niet slecht uit met dat reservebandje

Het duurt nog even voordat ik het officiele Shanghainees kenteken heb. Tot die tijd moet ik het met een tijdelijk kopietje achter de ruit doen en mag ik niet op de snelwegen komen. Op zich niet zo'n probleem, want ik gebruik hem voorlopig toch voor woon-werk. Met dit apparaat kan ik rustig wat greppeltjes en parkjes doorsteken en zo de kortste route nemen. Erg handig.

[ reactie toevoegen ]   |  permalink  |   ( 3 / 3507 )
Xin Nian (28.01.06) 
zaterdag, 28 januari, 2006, 09:19
Tijdens het Chinese Nieuwjaar hadden we toevallig ook hoog bezoek van onze business unit VP die eens even kwam buurten. Hij was in de morgen door Peter in zijn onlangs aangeschafte Chinese klassieke motor met zijspan (Chang Jiang motor) door Shanghai heen getourd. De middag en avond zouden Miodrag en ik hem trakteren op wat Shanghai te bieden heeft. Op verzoek zijn we door het oude Shanghai gaan wandelen, waar we naast rondkijken ook wat vuurwerk kochten. Grappige bommetjes die eruit zien als in een stripverhaal. Een bolletje met een lontje eraan. Een op de vier werkt echter niet, maar dat zijn we zo langzamerhand van Chinese producten gewend. De lampionnen en versieringen in de Yu Garden zijn erg mooi. Ze doen een beetje denken aan Carnaval of de Efteling. Een boom met gouden bladeren heb ik echter nog niet gezien.


De lampionnen straat in Yu Yuan. Wie steekt dat allemaal aan ?

Laten zien wat Shanghai heeft te bieden betekent verder ook eten in ons favoriete restaurant bij People's Square en een gezellige avond borrelen in '3 on the Bund'. '3 on the Bund' is een half lounge bar, half restaurant locatie op de bovenste verdieping van een van de gebouwen aan de Bund. Ze hebben een dakterras met prachtig uitzicht op Pudong. Zo rond middernacht begon dan ook de vuurwerk uitbarsting en wij genoten dan ook van het uitzicht. Heel veel siervuurwerk en miljoenenklappers in alle richtingen waar je kon kijken. Na een half uurtje werd het wat minder omdat de stad in zo'n damp verwikkeld was, dat zicht van meer dan 10 meter onmogelijk was.

In het Chinees is nieuwjaar 'xinnian', waarbij 'xin' nieuw betekend en 'nian' jaar. 'Nian' is eigenlijk de naam van een monster dat volgend de Chinese legende elke jaar terugkomt. Dat dient natuurlijk voorkomen te worden en daarvoor zijn drie methoden beschikbaar. Het houd niet van fel licht, van hard lawaai en van de kleur rood. De eerste twee worden tot stand gebracht door vuurwerk. Het rood wordt door de Chinezen als kleding gedragen.


Een foto van vuurwerk is altijd erg moeilijk

Raar is dat het vuurwerk niet een dag duurt, maar de hele week. En vooral de vierde dag na het Chinese nieuwjaar is het nog erger dan de oudjaarsavond. Dit is vanwege een andere legende die vertelt dat op de vierde dag na het nieuwjaar, de god van fortuin neerdaalt en mensen van voorspoed voorziet. Men kan de aandacht van deze god het beste trekken door veel licht en lawaai te maken. Dus vuurwerk is hier weer een goede optie. Blijkt ook dat de Chinezen meer geinteresseerd zijn in het aantrekken van fortuin, dan het verdrijven van een monster.

[ reactie toevoegen ]   |  permalink  |   ( 3 / 3648 )

Back Next