Shanghai (30.04.05) 
zaterdag, 30 april, 2005, 10:02
Volgende week hebben de Chinezen vakantie, met de naam “Golden week”. Eigenlijk hebben ze maar 3 dagen vrij. Maar ze werken de zaterdag ervoor en de zondag erna, zodat ze toch 7 aaneengesloten dagen vrij hebben in plaats van die halve weekjes. Misschien een ideetje voor onze kerstvakanties.


Het zwembad ligt er nu nog een beetje verlaten bij

Terwijl de Nederlanders thuis in oranje uitgedost en met rare hoofddeksels op, in polonaise langs de bierkraam hossen, moet ik dus gewoon werken op zaterdag. Nou ja, een beetje inzet is niet gek. Binnenkort gaat ook het buitenzwembad open. Jammer dat het weer nog niet goed genoeg is op het moment. Licht regen en een behoorlijk windje.

[ reactie toevoegen ]   |  permalink  |   ( 3 / 4350 )
Vliegende Messen (28.04.05) 
donderdag, 28 april, 2005, 09:29
Voor de avond is een bezoek gepland aan de home theatre van Peter. De kung-fu film ‘The flying daggers’ staat op het schema. Met z’n allen stappen we in Peter’s auto en de chauffeur rijd ons eerst even naar de Carrefour om even wat eten en bier in te slaan voor tijdens de film. Gewapend met deze versnaperingen stappen we de prive-bios in.

Het hoesje van de DVD verteld on dat het Engels ondertiteld is. Dat klopt ook, Engels is het, alleen heeft de ondertiteling niets met de film te maken. Ja, van DVD’s van een euro kan je niet te veel verwachten. We besluiten maar een andere film te proberen, ‘The last days of Hitler’. Duits gesproken en ondertiteld, dus dan kan er mee door. Indrukwekkende film met wisselende aspecten van de persoon en zijn daden. Het eindigt als Adolf zichzelf door het hoofd schiet. Happy end dus, maar dat deed ie wel 5 jaar te laat.


Het concertgebouw van binnen

[ reactie toevoegen ]   |  permalink  |   ( 3 / 4447 )
Mobieltje (27.04.05) 
woensdag, 27 april, 2005, 09:23
Aan het einde van de middag gaan we met het hele management team op, voor managers, een hele belangrijke missie. Het kopen van personelijke organisatie en communicatie ondersteunende apparatuur. Oftewel, mobiele telefoontjes. Natuurlijk doen we dat weer in het jachtgebied van de technofiel, Xijiahui.


Een van de grote winkelcentra in Xijiahui

Na een korte wandeltocht stappen we in het mobieltjes walhalla met wel honderden telefoontjes in lange rijen vitrines. Hier in China kennen ze GSM als ook CDMA. De laatste willen we niet, dus valt de helft al af. Na wat rondgekeken te hebben is de keuze greduceerd tot Samsung D508, een zwarte slider met leuke kleurenschermpje en veel features en de ultra platte Motorola (je weet wel, van de opvouw reclame). Wayne en ik gaan voor de Samsung, maar ze hebben er maar een.

Dan komt er nog een ander probleem, de telefoon herkent mijn SIM niet. De verkopers geven natuurlijk gelijk de schuld aan mijn SIM, maar ook die SIM van Wayne wordt niet herkend. Dan begint er een chaotisch schouwspel van mijn oude SIM in nieuwe telefoon, nieuwe SIM in mijn oude telefoon, Wayne oude SIM in nieuwe telefoon, verkopers SIM in nieuwe telefoon, etc. Blijkt alleen de nieuwe SIM in nieuwe telefoon niet te werken. Wij geven schuld aan telefoon en gaan op zoek naar een andere winkel.

In een andere winkel hebben ze in ieder geval 2 Samsungs. De verkoopster doet mijn nieuwe SIM in de eerste en het werkt. Dan stopt ze hem in de tweede, en dat werkt ook. Geen probleem, andere telefoon was gewoon kapot. Ik betaal dus voor beide telefoons en zet telefoon even uit. Als ik hem dan weer aan zet, herkent hij de SIM niet. Daar begint het weer. SIM in andere telefoon, verkopers SIM in telefoon, SIM oppoetsen, mijn oude SIM in nieuwe telefoon, nieuwe SIM in mijn oude telefoon, maar nieuwe SIM met nieuwe telefoon werk weer niet. Ik ben het zat en wil mijn geld terug, maar dat gaat ook zomaar niet. Zij willen dat we naar China Mobile gaan, nieuwe SIM halen en als ie het dan nog niet doet, krijg ik m’n geld terug.


Mijn nieuw speeltje

Peter komt er ook bij en na veel discussie zijn de verkopers bereid het geld terug te geven als we een ander telefoontje kopen. Dat doen we dan maar en eigenlijk is dat telefoontje veel leuker. Een kleiner model slider met genoeg functies voor mijn smaak. Na het zaken doen zijn die Chinese verkopers alles weer vergeten en krijg ik een kopje koffie en een setje oplaad accesoires kado. Zo wordt winkelen tevens een cursus Chinees zaken doen.

[ reactie toevoegen ]   |  permalink  |   ( 3.2 / 5082 )
Laura Fygi (26.04.05) 
dinsdag, 26 april, 2005, 11:22
Een muzikale dag vandaag. Samen met Miodrag en Zhenning gaan we wat cultuur happen. Met wat moeite vinden we een taxi die ons naar het concertgebouw in het centrum van Shanghai brengt. Daar moeten we eerst kaartjes zien te krijgen want de kassa is meestal uitverkocht. De kaartjes worden opgekocht door kleine handelaren die ze hier ‘Gele Koeien’ noemen. Ze verkopen de kaartjes door voor meer dan de originele prijs. Na wat onderhandelen hebben we 3 kaartjes voor 1100 yuan en kunnen naar binnen.

Het optreden wordt verzorgd door Laura Fygi, een in Nederland geboren jazz zangeres met een gouden stemmetje. Ook haar hele bandje bestaat uit Hollanders en spelen drum, contrabas, gitaar en piano. Ze heeft op heel veel plaatsen in de wereld gewoond, waaronder in Zuid-Amerika en zingt dan ook moeiteloos Engels, Frans, Spaans en zelfs twee liedjes in het Chinees. Het laatste brengt het publiek tot een explosief applaus en deze begint luid mee te zingen.


Zhenning en ik in het concertgebouw

Na het concert verlaten we het gebouw, wat in zijn geheel een aantal jaren geleden verplaatst is vanwege het bouwen van de Yan’an highway die iets verderop ligt. Ik kan me niet voorstellen hoe je dat voor elkaar krijgt. Maar ja, als alle Chinezen even een handje helpen, moet het wel te tillen zijn. We hebben honger en Zhenning weet een goed restaurant, maar dan moeten we wel even de bus nemen.

Na enige tijd wachten in de frisse avond (het was overdag 27 graden en ’s avonds maar 15) zonder jas, komt dan eindelijk lijn 26 aankarren. Een trolleybus, dus redelijk stil. Een beetje laag plafond en het ontbreken van veerbladen in het chassis maken het tochtje niet de comfortabelste die ik me kan herinneren. Maar ja, voor 2 yuan (20 Eurocent) kan je niet veel verwachten. Wel kunnen we genieten van live televisie in de bus dat via DVBT in heel Shanghai ontvangen wordt. Als kenner van DVBT systemen kijk ik gefascineerd naar de ontvangst die continue en zonder storing is met een enkele antenne. Jammer dat ze hier gebruik maken van Philips chippen en niet van ons eigen Nijmegen product.

Het restaurant is erg goed en deel van een keten die gespecialiseerd is in Hongkong style food. Alles weer erg lekker en bijzonder. We vragen de ober voor een extra bestelformuliertje waarop hij de gegeten gerechten omcirkelt. Voor ons een manier om te onthouden.

[ reactie toevoegen ]   |  permalink  |   ( 3 / 4524 )
Zhongshan Park (24.04.05) 
zondag, 24 april, 2005, 12:20
Na het feestgedruis moet ik het toch maar wat rustiger aandoen. Samen met Miodrag slenter ik wat rond in het Zhongshan park. Er is een groot evenement opgebouwd met Egyptische muren. Natuurlijk zou ik even binnen willen kijken, maar de rij voor de ingang is een paar honderd meter lang en slingert zich door het park. Geen zin om uren in de rij te staan voor wat piepschuim piramides.


Electrobootjes in Zhongshan park

We drinken dus maar wat koffie in de koffiebar en eten pizza in een italiaans restaurantje in het winkelcentrum aan de overkant. Het is gezellig op de binnenplaats met een bandje die op niet onaardige wijze, wat covers ten gehore brengt.

[ 3 reacties ] ( 61 keer bekeken )   |  permalink  |   ( 2.9 / 4639 )

Back Next