zaterdag, 16 april, 2005, 06:49
De zaterdag is volgepland met activiteiten. Aan het eind van de morgen gaan Miodrag en ik samen met Tian Wang naar een Hifi beurs ergens langs de Yan’an Lu. Het verkeer blijkt compleet vast te staan vanwege demonstraties tegen Japan. We stappen maar uit en gaan het laatste stuk lopen. Op de Yan’an stuitten we op een enorme massa Chinezen die allerlei (Chinese) leuzen brullen. Sommige schreeuwen in onze richting dat ze niet zo gelukkig zijn met de Japanners (in andere woorden natuurlijk). Tussen de menigte door wringen we ons naar de overkant waar het tentoonstellingsgebouw staat.
Op de beurs staan de gewone merken (ook Japanse, die voor de veiligheid Chinees peroneel ingeschakeld lijken te hebben) maar ook hoge kwaliteitsmerken uit het buitenland en China zelf. Doel was om een hoge kwaliteit hifiset voor Peter te bestellen voor een paar duizend euro. In Europa zou je voor hetzelfde spul rustig meer dan tienduizend euro kwijt zijn. Ook Miodrag kan de verleiding niet weerstaan en besluit een setje te kopen voor in zijn apartement. Weliswaar iets goedkoper dan het hi-end setje van Peter, maar zeker goed van kwaliteit.
Veel merken presenteren voornamelijk hun versterkers en speakers omdat dat het hart is van een goed audiosysteem. Peter heeft een boodschappenlijstje meegegeven en we hoeven dus niet ver te zoeken. De versterker is een enorm apparaat van meer dan 30 kilogram. De speakers zijn stijlvol en indrukwekkend. Verder op de beurs zijn nog andere zaken te zien als enorme sub-woofers die frequenties van 5 Hertz aankunnen met enorm veel vermogen. Dat is meer een massageapparaat. Ook zien we een DVD speler van zevenduizend euro. Die mag je wel all-risk verzekeren.
Ik in Jinmao Tower met Pearl Tower op achtergrond
Na teruggewandeld te zijn naar het apartement en weer gegeten te hebben in de Megabite foodcourt (waar ik nog naast wat Nederlanders kwam te zitten) staat een bezoek samen met Markus aan de DKD club op het programma. Markus is een grote fan van ‘Miss Kitten’, een populaire techno-house DJ en die trad toevallig op in Shanghai.
De club is gezellig en er wordt stevige techno-house gedraait. Het aantal Europeanen is hier erg groot (meer dan 50% schat ik) en komen waarschijnlijk voor dezelfde muzikale Francaise als wij voor komen. Zo tegen twaalven is het dan zover, Miss Kitten verschijnt ten tonele. De hele tent begint te brullen en in beweging. Onder de enorme dreunen van de base, springt, deint en zwaait de hele tent op de diverse ritmen. Om een uur of twee, is het wel weer eens mooi geweest en met piepende oren druipen we af. De Huaihai Lu is een complete chaos met overall kris-kras geparkeerde taxi’s die af en aan rijden. We springen in een lege en zetten koers richting Belvedere.
[ reactie toevoegen ] | permalink |
( 3 / 4367 )vrijdag, 15 april, 2005, 06:47
Na weer een effective, drukke dag knutselen, besluiten we om ’s avonds even naar Xijiahui (Shie-djia-ghoe-ie) te gaan. Dit centrum heeft een hoop electronica winkels. In een van de winkels stuiten we op erg platte, kleine USB memory sticks voor een redelijk lage prijs. Erg handig voor in je portefeuille.
Wandeling door een mooi parkje in Beijing
Markus koopt een mini-ipod die hier ietsje, maar niet veel, goedkoper is dan in Europa. Miodrag koopt een headsetje om Skype te kunnen gebruiken. Op de eerste plek vragen ze 90 yuan, maar na wat rondzoeken weten we er een los te troggelen voor 60 yuan. Tactiek is meestal dat hogere verdiepingen in een winkel, lagere prijzen hebben. Ook hebben ze meestal de publiekstrekkers (mobiele telefoons, etc) op de bovenste etage zodat je alle etages af moet om daar te komen.
Ook de roltrappen zijn zo geconstrueerd dat je als je omhoog will, na iedere trap naar de andere kant moet lopen om daar de volgende roltrap omhoog weer te nemen. Ook is de kortste weg natuurlijk geblokkeerd en moet je eerst de halve verdieping afstruinen om bij die volgende roltrap te komen. Erg commercieel, maar weinig veilig. Ik geloof niet dat dit in Europa door de brandweer zou worden goedgekeurd.
[ reactie toevoegen ] | permalink |
( 3 / 3177 )donderdag, 14 april, 2005, 06:45
Weer een dag van lang werken om IT systeem in orde te krijgen. Aan het eind van de dag besluiten Markus en ik dat we wel een voetmassage verdiend hebben en gaan dus na een snelle hap richting een van de vele voetmassage shops.
Nog een kiekje van ons ritje door de Hutong
Eenmaal binnen worden we naar een kamertje gedirigeerd waar wat comfortabele zitjes en een televisie. Na een korte tijd komt er een meisje de bestelling opnemen met de keuze uit Budweiser en Heineken. Normaal drink ik geen Heineken, maar het vooruitzicht op Budweiser is nog angstaanjagender. Dan komen twee meisjes binnen met grote houten emmer gevuld met erg heet water wat ruikt naar fischerman’s friends. Stoer verwijderen we onze schoenen, trekken onze sokken uit en steken onze voeten in water wat voelt alsof het net van de kook is.
Nadat de voeten goed gereinigd zijn, beginnen de meisjes met de massage die varieert van zacht, kietelend tot harde mishandeling. Om het eis te breken proberen we wat te babbelen met de dames en vragen hoe ze heten. Wang Heliang en Bai Sujing is het antwoord en wij proberen het duidelijk uit te spreken. Na een stuk of 10 keer, komt het ook redelijk uit onze mond. Na de voeten massage breid het zich uit to armen, rug en nek. Erg ontspannend.
Na de massage beginnen de meiden een groene drap op onze onderbenen te smeren en met handdoeken het in onze huid te persen. Langzaam begint het heter en heter aan te voelen en wij worden ook duidelijk gemaakt de komende 24 uur geen water op onze benen te gooien. Wellicht pure eucaliptus of zoiets. Na deze behandeling wordt ons ook nog een bodymassage aangeboden voor 6 euro. Klinkt interessant en we stemmen toe.
De bodymassage wordt in een ander kamertje met martelbankjes gegeven waar je op moet liggen met je gezicht in een gat in de bank. Alle massage gaat met kleren aan, want blote mannen die door vrouwen gemasseerd worden is hier niet toegestaan. Er is hier ook een massagehuis dat adverteerd met echte bodymassage door blinde vrouwen. Dat schijnt dan wel te mogen. Rare gewoonten hebben ze hier.
[ reactie toevoegen ] | permalink |
( 3 / 3200 )woensdag, 13 april, 2005, 06:39
Vandaag besteed ik voornamelijk aan het terugvliegen naar Shanghai. Weinig bijzonder dan de passagier die naast me zit van Deloitte accountants bureau. Gezellige man die enige verhalen over de financiele wereld aan mij kwijt kan. Ik knik bevestigend en ontdek dat financien nog saaier zijn dan ik dacht.
Campus van Tsinghua Universiteit
De middag is voornamelijk werk inhalen en ’s avonds ben ik blij eindelijk weer eens een avondje rustig thuis op de bank te kunnen vertoeven. Markus verblijft ook nog steeds in mijn apartement en is inmiddels verslaafd geraakt aan Hollands eten als pindakaas met hagelslag, stroopwafels en bitterkoekjes.
[ reactie toevoegen ] | permalink |
( 2.5 / 5592 )dinsdag, 12 april, 2005, 06:36
Weer verzamelen we ’s morgens voor de volgende zakensafari. Richting Toshiba R&D in een cetraal deel van Beijing vlak tegenover het ministerie van technologie in een drukke winkelstraat. Vreemde plaats voor een R&D centrum. Het Chinese hoofd had 15 jaar in Japan gewerkt en sprak heel matig Engels. Veel tijd werd besteed om elkaar duidelijk te maken wat we bedoelden. De projecten die er liepen waren behoorlijk out-of-date en de medewerkers leken niet echt actief aan het werk. Meer en meer begon ik de indruk te krijgen dat dit niet een echte R&D afdeling was, maar opgezet om de Chinese overheid te paaien en publiek bekendheid te verwerven. Nu snap ik ook waarom het op deze plaats is opgericht.
’s Middags was vrij en met twee anderen besluiten we een Riksja tochtje te gaan maken in de oude Hutong’s. Rustig onderhandelen levert een uur rondrijden voor 160 yuan. Natuurlijk veel en veel te duur (een uur taxi kost ook zoiets), maar goed, het is natuurlijk wel grappig. Michael besluit om zelf te rijden en zijn Riksjafietser stapt achterin.
Michael neemt de Riksja-rijder mee voor een rondje
We rijden door de smalle straatjes waar zijn nu en dan de fietser naar een oude bouwval aan de linkerkant wijst en roept 400 jaar oud. Dan wijst hij weer eens aan de rechterkant naar een oude berg troep en roept 500 jaar oud. Op wonderbaarlijke wijze zijn deze huizen allemaal precies een aantal keer honder jaar oud. Ik had toch ook wel eens 354 jaar oud verwacht.
De mensen die we passeren moeten allemaal erg lachen. Eerst zien ze de eerste Riksja met een slonzig geklede fietser en een in pak gehesen westerse man, dan kom ik in zelfde configuratie en dan een westerse fietser in pak met een oude slonzig geklede Chinees op de Riksja. Het ziet er ook niet uit en vele steken hun duim op naar de oude Riksjarijder bij Michael achterin. Hij heeft het goed voor elkaar.
Aan het eind van de middag hadden we afgesproken met de anderen op de ‘Silk Market’. Voorheen was dit een oude stijl marktje, maar het is gesloopt en in drie maanden is er een betonnen, 5 verdiepingen tellend gebouw voor in de plaats gekomen zoals er zovele zijn in China. Weinig interessant meer, behalve natuurlijk dat het nog steeds goedkoop is (t-shirts voor 2 Euro) en er allerlei namaak kleding, schoenen, horloges, tassen en dergelijke te vinden zijn voor een fractie van de prijs van het origineel.
Eten doen we bij een Mexicaans restaurant aan de overkant van de markt. Prettig weer eens een burrito te proeven, ook al is er toch een Chinees tintje aan de smaak waar te nemen. We maken het niet laat. Net zoals ik moeten sommige de volgende morgen weer vroeg de lucht in.
[ reactie toevoegen ] | permalink |
( 3 / 4309 )Back Next
